Józef Piłsudski i sprawa polska 1918
Po kryzysie przysięgowym w Legionach 22 lipca 1917 r. Józef Piłsudski został aresztowany. Od końca sierpnia więziony był w twierdzy magdeburskiej. Po uwolnieniu 10 listopada 1918 r. wrócił do Warszawy. Następnego dnia Rada Regencyjnaprzekazała mu władzę wojskową i naczelne dowództwo nad siłami zbrojnymi. Następnie przejął od Rady Regencyjnej również władzę cywilną i objął urząd Tymczasowego Naczelnika Państwa, zachowując naczelne dowództwo Wojska Polskiego.W czasie wojny polsko-sowieckiej osobiście kierował wyprawą wileńską (IV 1919), wyprawą kijowską (IV-V 1920), Bitwą Warszawską (VIII 1920) oraz Bitwą nad Niemnem (IX 1920). 19 marca 1920 r. mianowany został Marszałkiem Polski.
Po wyborach prezydenckich 14 grudnia 1922 r. złożył władzę Naczelnika Państwa na ręce prezydenta Gabriela Narutowicza. Od grudnia pełnił funkcję szefa Sztabu Generalnego. A w związku z powołaniem gabinetu Wincentego Witosa 9 czerwca 1923 r. złożył dymisję. 12-14 maja 1926 r. dokonał zbrojnego zamachu stanu, w wyniku którego przejął władzę w państwie.W maju został ministrem spraw wojskowych, pełniąc tę funkcję do śmierci.
31 maja 1926 r. Zgromadzenie Narodowe wybrało go na urząd Prezydenta RP. Stanowiska jednak nie przyjął.Został natomiast Generalnym Inspektorem Sił Zbrojnych i potencjalnym Naczelnym Wodzem w wypadku wojny. Dwukrotnie, od 2 października 1926 r. do 27 czerwca 1928 r. i od 25 sierpnia do 4 grudnia 1930 r., sprawował urząd premiera.
Zmarł 12 maja 1935 r. w Belwederze.
wiadomości za: https://dzieje.pl/postacie/jozef-pilsudski