„Joseph” - Marie-Hélène Lafon
oseph to tytułowy bohater niewielkiej objętościowo książki współczesnej, uznanej francuskiej pisarki. To mini powieść z gatunku prozy obyczajowej, psychologicznej. Autorka wzoruje się na pisarstwie Gustawa Flauberta, który „propagował hasło: ”Sztuka dla sztuki” i dążył do najwyższej doskonałości formy przy możliwie największym obiektywiźmie opisu”. Idąc na skróty, powieść można określić kategoriami: Francja XXI w. , francuska prowincja- obraz życia, świat wiejski, wiejskość, praca-sens, życie –sens, ludzie cisi-los, samotność, rodzina-relacje, nieszczęśliwy związek, alkoholizm, przemijanie. Zainteresowanych odsyłamy do książki. Nam temat powieści oraz specyficzny rodzaj prozy nie przypadł do gustu. Nie jest to proza łatwa i sprzyjająca dzisiejszym gustom czytelniczym. O gustach się nie dyskutuje, książka nie wzbudziła w nas zachwytu, mimo iż autorka opisuje rzeczywistość, codzienność, wyraża pochwałę ciężkiej pracy, życia w zgodzie z naturą, miłością do zwierząt, wyraża szacunek do wszelkiej formy życia. Temat bardzo ważny dla każdego z nas, jednak zbyt oczywisty. Powieść znajdzie uznanie i zainteresuje czytelnika bardziej oczytanego ”wyrobionego”. Spotkanie DKK miało miejsce 15 stycznia 2019r.
II grupa DKK dla dorosłych przy MBP w Szprotawie.
6 marca 2018 r. miało miejsce spotkanie II grupy DKK dla dorosłych poświęcone książce Barbary Kosmowskiej „Ukrainka”. To powieść obyczajowa, z zaskakującym kryminalnym zakończeniem, w której autorka trafnie przerysowała portrety psychologiczne głównych bohaterów. Barbara Kosmowska nie boi się poruszać tematów trudnych – „nie znoszę doskonałych bohaterów, wolę zwyczajnych, takich, którzy potykają się, robią błędy”. W tym kontekście przedstawiła społeczeństwo polskie i ukraińskie.
22 maja 2017 r. II Grupa DKK dla dorosłych, spotkała się, by wymienić się wrażeniami z ostatnio przeczytanej książki. Była nią powieść współczesnego słoweńskiego pisarza Drago Jančara zatytułowana „Widziałem ją tej nocy”. Wszystkich, którzy nie czytali powieści, zachęcamy do lektury, bowiem jest tego warta. Beata Kęczkowska w „Wysokich Obcasach Extra” tak trafnie określiła tę powieść „ …niezwykły portret nietuzinkowej kobiety z historią w tle…”.Książka opowiada historię kobiety, która pewnego styczniowego dnia 1941 roku nie znają przyczyny jej nagłego zniknięcia, snują domysły, przypuszczenia, co mogło się z nią stać. Opowiadają o niezależnej kobiecie, która nie pasowała do tamtych wojennych czasów i być może przypłaciła to życiem. Powieść określana jest jako wojenny melodramat, ale nim nie jest. To raczej historyczna powieść obyczajowa, pokazująca zachowania ludzi w obliczu wojny, ich wzajemne relacje, wybory oraz to, co zrobili lub mogli zrobić.
„Co zrobić z wysoką wygraną? Czy pieniądze mogą dać szczęście? Czy przyjaźń potrafi przetrwać wszystko?”. Na te i inne pytania odpowiedź znalazłyśmy, poznając bohaterów książki - Igę, Agatę i kilku przystojnych mężczyzn. Lektura zapewniła nam wiele rozrywki, humoru, kilka łez oraz odrobinę zadumy nad problemami życia codziennego. Zgodnie stwierdziłyśmy, że można ją zabrać ze sobą na urlop, ponieważ duża dawka humoru i komizm sytuacyjny sprawią, że czytelnik poczuje się odprężony. Autorka książki ukazuje również mniej barwne strony życia: brak pracy, niskie poczucie własnej wartości, bezsilność wobec choroby. Jednak wrażliwość, współczucie i dobre serce bohaterek zdziałają cuda i pokażą, że w grupie przyjaciół można sobie pomóc i rozwiązać wiele problemów.
